Opšta nadležnost i ovlašćenja okružnih tužilaštava su utvrđena Zakonom o tužilaštvima Republike Srpske, kako je navedeno u sljedećim članovima zakona:

 

Član 16.

Tužilaštva sprovode istražne radnje i gone potencijalne učinioce krivičnih djela u skladu sa zakonom Republike Srpske, i ulažu pravna sredstva za zaštitu zakonitosti i ustavnosti.

 

Član 17.

Glavni republički tužilac pred Ustavnim sudom Republike Srpske pokreće postupak za ocjenu ustavnosti zakona Republike Srpske koji se trabaju primjeniti u krivičnim postupcima, ukoliko se u praksi postavi pitanje ustavnosti.

 

Glavni okružni tužioci obavještavaju glavnog republičkog tužioca ukoliko se u njihovoj praksi postavi pitanje ustavnosti.

 

Član 18.

Kada zaključe da zbog kršenja zakona ili međunarodnog ugovora postoje osnovani razlozi da upotrijebe pravno sredstvo protiv izvršene sudske odluke ili odluke donesene u upravnom ili drugom postupku, glavni tužioci, zamjenici glavnih tužilaca ili tužioci mogu zahtijevati da se odloži, odnosno prekine izvršenje takve odluke, ako bi njenim izvršenjem mogle nastupiti neotklonjive štetne posljedice.

 

Zahtjev za odlaganje, odnosno prekid izvršenja odluke iz stava 1. ovog člana podnosi tužilac koji je ovlašćen da uloži pravno sredstvo protiv te odluke. Zahtjev se podnosi sudu ili drugom organu nadležnom za odobrenje izvršenja, a ako je izvršenje u toku onda sudu ili drugom organu nadležnom za izvršenje.

 

Na zahtjev nadležnog tužioca sud ili drugi nadležni organ odlaže, odnosno prekida izvršenje odluke. Odlaganje, odnosno prekidanje izvršenja odluke traje do donošenja odluke o pravnom sredstvu nadležnog tužioca.

 

Odluka o odlaganju, odnosno prekidanju izvršenja, prestaje da važi ako tužilac u roku od 30 dana od dana prijema odluke ne upotrijebi pravno sredstvo.

 

Član 19.

Glavni republički tužilac rješava o sukobu nadležnosti između okružnih tužilaštava. O sukobu nadležnosti unutar okružnog tužilaštva, odnosno unutar Republičkog tužilaštva odlučuje nadležni glavni okružni tužilac, odnosno glavni republički tužilac.

 

Član 20.

U okviru djelokruga svog rada određenog članom 9. ovog zakona, glavni republički tužilac može davati opšta ili pojedinačna obavezna uputstva okružnim tužilaštvima, sprovoditi krivične istrage i gonjenja pred okružnim i osnovnim sudovima, kad god glavni republički tužilac ima razloga da posumnja da okružna tužilaštva ne primjenjuju Krivični zakon Republike Srpske, ili da se gonjenje krivičnih djela ne može efikasno sprovesti u nadležnosti okružnog tužilaštva.

Glavni republički tužilac neke predmete ili radnje iz djelokruga jednog okružnog tužilaštva može povjeriti drugom okružnom tužilaštvu. Bez obzira na nadležnost određenog okružnog tužilaštva, glavni republički tužilac takođe može povjeriti pojedine predmete pojedinim glavnim tužiocima, zamjenicima glavnih tužioca, ili tužiocima.

 

Član 21.

Zamjenik glavnog republičkog tužioca ili republički tužilac mogu i bez svog pristanka biti privremeno upućeni u okružno tužilaštvo na period od šest mjeseci unutar perioda od pet godina.

 

Glavni okružni tužilac, zamjenik glavnog okružnog tužioca, ili okružni tužilac mogu i bez svog pristanka biti privremeno upućeni u drugo okružno tužilaštvo ili Republičko tužilaštvo na period od najviše šest mjeseci unutar perioda od pet godina.

 

Odluku o privremenom upućivanju u drugo tužilaštvo donosi glavni republički tužilac i o tome shodno obavještava Visoki sudski i tužilački savjet.

 

Glavni tužilac, zamjenik glavnog tužioca ili tužilac koji je privremeno upućen u drugo tužilaštvo ima pravo na platu, naknadu ili drugu vrstu dohotka u skladu sa zakonom.

 

Član 22.

Glavni republički tužilac na dužnosti ima pravo i dužnost da daje obavezujuća uputstva zamjeniku/cima glavnog republičkog tužioca i tužiocima u vezi njihovog rada, a pored toga može učiniti i slijedeće:

 

1.       preduzeti određene radnje iz djelokruga zamjenika glavnog republičkog tužioca ili tužilaca;

2.       ovlastiti zamjenika glavnog republičkog tužioca ili tužioca da vodi pojedine predmete iz djelokruga drugog zamjenika glavnog republičkog tužioca ili tužioca i

3.       ovlastiti zamjenika glavnog republičkog tužioca ili tužioca da preduzima određene radnje iz djelokruga drugog zamjenika glavnog republičkog tužioca ili tužioca.

 

Član 23.

U smislu ovog zakona, obavezna uputstva za rad podrazumijevaju uputstva opšeg karaktera u pogledu rada i aktivnosti tužilaca, kao i uputstva za preduzimanje radnji u određenim predmetima.

 

Glavni tužilac daje obavezna uputstva za rad opšeg karaktera u skladu sa

Pravilnikom o radu.